UÇAĞI BEKLERKEN

Sevdiklerimi, canım ailemi Antalya'ya kısa bir gezi-akraba ziyaretine uğurladım ve bu gece dönüyorlar. İnsan yalnızlığı ne kadar sevse de uzun süre katlanamıyor, evde sessizlik insanı daraltıyor bir müddet sonra.

Yalnızlık her ne kadar insanın bişeyler "üretmesine", "kendini keşfetmesine" yollar açsa da, sürekli olmamalı. Sosyalliği erteleyemezsiniz; toplumdan uzaklaştıkça kendinizi gizli gizli hapsediyorsunuz aslında.

Neyse bu "uçak yolculukları" uzak mesafeleri sıradan ve yakın yapmasının yanında, hayretler içinde de bırakıyor. Ülkenin kuzeyinden taa güneyine 1 saatte ulaşmak ne güzel değil mi?

Yolculuklar; baştan biraz havaalanında prosedürler can sıksa da, keyifli oluveriyor hele lastikler asfalt pistten kurtulunca!!!

Herkese iyi uçuşlar diliyorum, mutlaka deneyin.